Vertaalproject Sprüche in Prosa
Hoe is het met het begripsvermogen en de uitdrukkingsvaardigheid van mensen gesteld als ze geen gebruik zouden kunnen of willen maken van reële analogieën? Mijn geïntensiveerde bemoeienis met het werk van Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832) doet me hier flink bij stil staan. Goethe’s schrijfwerk en bespiegelingen stimuleren me. Van nature uit heb ik een wat droge en zakelijke schrijfstijl, geënt op het stijlmiddel understatement, een Brits stempel derhalve. Dat heeft mijn voorliefde. Daarnaast zal ik me voortaan meer en doelmatiger gaan bedienen van beeldspraak en analogieën. Neem dienaangaande Goethe’s notie verwoord in spreuk 93 en 94 op mijn weblog Sprüche in Prosa met commentaar daarop van Rudolf Steiner (1861 - 1925) in gedachten, respectievelijk: Niet op slot gooien (Sprüche in Prosa, spreuk 93, 1 februari 2015) en Twee klippen (Sprüche in Prosa, spreuk 94, 2 februari 2015).
Het vertaalproject Sprüche in Prosa (aforismen van Goethe, samengesteld en becommentarieerd door Rudolf Steiner) verloopt met vallen en opstaan. Feedback is een goede zaak en ik mag en kan er wat mee. Niet alleen met gepaste bescheidenheid, zeker, maar tegelijk ook zelfbewust en met verantwoordelijkheidsgevoel. Wel valt me hierbij op dat je als vertaler keuzes moet maken en qua stijl en insteek beslist niet altijd iedereen evengoed bedienen, respectievelijk plezieren kan; zoveel mensen, zoveel wensen.
Goethe’s volsappige beeldspraak en uiterst bewegelijke geest vormt voor mij een uitdaging en stelt me voor pittige opgaven. En het biedt, zoals reeds gezegd, voor mijn eigen schrijfontwikkeling en schrijfprojecten een positieve stimulans. Een aantal van de geplaatste spreuken, vandaag staat de teller op 100, zal ik moeten gaan reviseren, herformuleren; twee zelfs moeten gaan corrigeren. ’t Aantal mensen met een e-mail alert abonnement bedraagt op dit moment 23. Ook op in de Vrijeschoolgroep op Facebook (digitaal landelijk verzamelpunt; inmiddels ruim 1100 leden) en op Google Plus, breng ik iedere dag een nieuw vertaalde Goethe spreuk onder de aandacht.
Mijn schrijfactiviteiten
Andere schrijfprojecten van me op dit moment (2015), waaraan lees- en studiewerk vastzit:
② bestuderen van een jeugdbiografie van Helen Keller (1880 – 1968): Mijn levensgeschiedenis en de vertaling van twee voordrachten van Rudolf Steiner dienaangaande uit de voordrachtenreeks Ursprung und Ziel des Menschen (GA 53): De zielewereld (Berlijn, 10 november 1904) en Het geestesland (Berlijn, 17 november 1904); follow up zal volgen op Chier met een blogartikel hierover en met uploads van de twee vertaalde Steiner voordrachten naar mijn website Antroposofie in perspectief;
③ schrijven van een artikel over een maatschappelijk onderwerp (aaneenschakeling van maatschappelijke items), waarmee zal worden ingehaakt op een interessante lezing (vierde Karl Popperlezing; 5 oktober 2010) van de filosoof Hans Achterhuis: De armoede van het neoliberalisme; daarbij zal worden meegenomen de portee en actualiteit en/of gedateerdheid van politieke denkbeelden van (1) Aristoteles (384 voor Christus – 322 voor Christus), zijn werk Politica en (2) van Niccolò Machiavelli (1469 – 1527), diens werk De Vorst. Daarvoor neem ik 2015 echter wel goed de tijd. Ga niet over één nacht ijs;
④ vervolmaken en aanvullen, in ieder geval met de tekst Wat de nihilist uiteindelijk baart: Weerzin!, en in verkoop brengen, moet in ieder geval kostendekkend zijn, van een papieren editie van mijn tekstbundel Boven Water.
⑤ begin maken met schrijven van (a) een nieuwe tekstbundel en (b) een bundel met korte verhalen; een mengeling van verbeelding, fantasy, en real life. Dit laatste (5b) is (relatief) nieuw voor mij. Al jaren circuleren er met een zekere regelmaat bepaalde stories in mijn hoofd, maar tot op heden kwam het er niet van om ze vast te leggen. Die tijd breekt nu aan:
⑥ uitbouw en verder invullen van mijn website Antroposofie in perspectief. Zorgenkindje. Moeilijke geboorte. Maar daar ben ik bekend mee.
Persoonlijk wedervaren op dit moment
Donderdag 5 februari jongstleden was ik jarig en werd ik 56 jaar. Daarmee breekt een nieuwe levensfase (56 – 63 jaar) met nieuwe en extra ontwikkelingsmogelijkheden voor me aan. Meer leven op basis van wetenschap en aan de hand van geheugenbeelden en inzichten; gnosticisme in de ruimste zin van het woord; saturnus werking, inclusief vrijkomen van aanleg geestmens (verborgen en duurzame geestelijke kanten van het fysieke lichaam in gestage wording). Als antroposoof ga ik daar bewust mee om. Bovendien is een krachtige actieradius van een derde maanknoop voor mij nu van toepassing (bij mij sinds september 2015; terugkerende cyclus van 18 jaar en 7 maanden, intredend vanaf de geboorte). Ook die werking is voor mij evident, bespeur en besef terdege hoe één en ander op mij in- en uitwerkt. Kennismatig doorwerk ik dit maanknoop thema in extra zin door het lezen en bestuderen van de inhoud van het boekwerk Die Mondknoten im Lebenslauf (2005) van Florian Roder.
Steiner stelde dit onderwerp expliciet aan de orde in de vierde voordracht (Dornach, 16 april 1920) van zijn voordrachtenreeks Entsprechungen zwischen Mikrokosmos und Makrokosmos - Der Mensch - eine Hieroglyphe des Weltenalls (GA 201). Interessant vergelijkingsmateriaal biedt de inhoud van het hoofdstuk De tweede mens in ons (Antroposofie in perspectief) uit Bernard Lievegoeds boek Mens op de drempel (1983).
Uitwerking en actieradius voor mij persoonlijk (loopt bij mensen echt uiteen en het treedt zeker niet bij een ieder in het waakbewustzijn):
▪ 18 jaar: ik ontwaakte (geestelijk bezien) tijdens iemands verjaardag in een kamer vol mensen, met een bewuste (zelf)afspraak, geheel in eigen gedachten: ‘hoe zit het toch met de mens en de wereld? Waar komen ze vandaan en waar gaat het naar toe? Daar kom ik achter, dat weet ik zeker!”
▪ 37 jaar: man-vrouw/mens-mens/relatie en beroepsleven problematiek. Zeer pijnlijk, maar leerzaam. Was in relatie getreden met vrouw op basis van een, wederzijdse, weliswaar diepe en hevige, maar ontoereikende liefdesband. We tried, but it did not work. Verhouding nam ongezonde vormen aan. Stoppen was gewenst en onvermijdelijk. Hakte er zeer diep in, maar ‘k rechtte mijn rug en ging verder met mijn leven. Zij ook. Good thing.
Update, 22 februari 2015:
En dan was er ook een wending in mijn beroepsleven. Een ingrijpende. Op mijn 37e levensjaar, zo rond dat tijdstip in ieder geval, stapte ik het onderwijs in om eerst onderwijsassistent te worden en me vervolgens op te maken en in te spannen om respectievelijk onderwijzer/leraar (basisschool) en (in tweede instantie) leraar Nederlands te worden binnen het voortgezet onderwijs. Daarin slaagde ik uiteindelijk niet. Schopte het wel tweemaal tot invalleerkracht (als leraar in opleiding), maar diverse factoren en stremmingen, een ongelukkige samenloop van omstandigheden, te persoonlijk om nader te benoemen in een blogbericht, bracht met zich mee dat ik het op 49-jarige leeftijd wijs achtte uit het onderwijs te stappen.
▪ 55/56 jaar: radicale ommezwaai levensstijl. Wisselwerking met omgeving verandert en nieuwe samenwerkingsverbanden worden aangegaan of kondigen zich aan. Scherp mijn oren voor vragen uit mijn omgeving en speel daar, voor zover mogelijk, op in. Mijn geestesscholing (en mentaliteit: volharding) komt daarbij, dikwijls op de achtergrond, loop daar niet mee te koop, meer centraal te staan. Omarm daarbij mijn eenvoudige afkomst, onopgesmukt, geen zelfverloochening; kom uit een arbeidersgezin and still I'm just a simple guy. Uiterlijke status: geen. Kan me niet schelen.
Slotwoord
Ik had nog wat willen schrijven over perikelen aangaande de Europese Unie en werkgelegenheidsproblematiek en daarmee verbonden ideologieën en machinaties, met name in dat verband het feit dat tegenwoordig diverse bevolkingsgroepen en generaties tegen elkaar worden uitgespeeld, respectievelijk worden afgeschreven of gereduceerd (verdingt) als bruikbaar of onbruikbaar. Dat soort zaken. Horrifying. En dat echt niet alleen in landen als Griekenland… Hou bij mij alsjeblieft op met een exclusieve en zelfingenomen loftrompet op Nederland, de Europese Unie en het Goede Vrije Westen, want ik weet wel beter wat dat aangaat. Ook zou ik graag nog wat willen schrijven over de zeer zorgelijke situatie in en rond de Oekraïne. Maar dit blogbericht is al vrij lang uitgevallen. Dat zal ik dus voor een andere keer bewaren, wanneer dat er in zit althans. Dit bericht behelst daarmee vooral een persoonlijke actuele tussenstand. Zelfbalans. Alive and kicking.
Muziek
1. The End - The Doors
2. Simple Minds - Alive And Kicking
Daar sta ik wel even van te kijken, John, dat je met je 56 jaar nog bent begonnen als schoonmaker. 56 Jaar is toch een leeftijd dat velen al wat minder energie krijgen en aan zo'n beroep niet meer beginnen, vooral als men zulk werk niet gewend is. Een discrepantie tussen je aanleg en talenten en dit soort werk is er inderdaad wel. Maar toch misschien wel heel belangrijk om mee te maken. Zeer bewonderenswaardig, petje af.
BeantwoordenVerwijderenHeb nog altijd een overschot aan energie en ben nog steeds kerngezond, voor zover ik weet althans, naar lijf en leden. En heb vaker in mijn leven met mijn handen gewerkt. Geen enkel probleem dus, Ridzerd.
VerwijderenWas afgelopen donderdag 5 februari jarig (niet 5 januari). Heb dat inmiddels gecorrigeerd. Wat Schrijver Geert Mak en de jonge Vlaamse denker Jonathan Holslag over Griekenland en Oekraïne te melden hadden vandaag in Buitenhof, bekijk ik later van de week: Buitenhof Buitenhof 8 februari: Diederik Samsom over sociaaldemocratie en Geert Mak en Jonathan Holslag over Europa.
BeantwoordenVerwijderenBedankt John, heb je artikel met heel veel interesse gelezen. Nog gefeliciteerd met je verjaardag!
BeantwoordenVerwijderenWeet je, dit geeft mij nu persoonlijk de energie om vooruit te gaan en niet te versagen; tevens geïnspireerd door “Sprüche in Proza” Goethe-Steiner –een prima ondersteuning.
Word dit jaar 70 en herstellende van een ingreep aan een schouder: een cuff repair. De volgende schouder wacht weldra op een gelijkaardige ingreep. Deze toestand heb ik aangegrepen om door te gaan met mijn antroposofisch studiewerk. Het is de hoogste tijd.
Gisteren op Klara in ‘door berg en dal’: Pat Donnez spreekt met Christine Gruwez geluisterd naar Christine. Teder en broos leidde zijn ons in de overtuiging dat de mens in staat is het eigen leven vorm te geven naar zijn beeld, hij is faber sui :
hoe de mens, zelf het middelpunt van het heelal, tot de vrijheid is geroepen een leven lang de beeldhouwer van zijn eigen lot, de Faber sui te zijn, om diegene te worden die hij als aanleg in zich draagt...
Dank je wel Rita! Mooi dat dit blogbericht je stimuleert. Excuses voor het feit dat mijn reactie even op zich liet wachten, maar ik was even druk in de weer met andere zaken. Nu ben ik in de gelegenheid.
VerwijderenDe door jou beluisterde radio-uitzending waarin Christine Gruwez aan het woord komt, valt na te beluisteren op internet: Pat Donnez praat met Christine Gruwez, filosofe en Islamdeskundige (Berg en Dal, zondag 8 februari 2015; voor het item 'Christine Gruwez' radio-uitzending opstarten rond circa 4 minuten en 30 seconden.)
Het herstel aan je schouders lijkt me een intensief gebeuren. Sterkte gewenst daarbij. Wat goed dat je een antroposofische studie zo grondig aanpakt!
De radio-uitzending zal ik later van de week rustig beluisteren. Christine Gruwez bezoekt 30 maart 2015 Rotterdam. Ze zal dan bij de Antroposofische Vereniging Rotterdam een lezing houden, welke de titel Ecce Homo; het lijden als mysterie draagt. Voor meer over de inhoud van die komende lezing van haar zie het pdf-document: Antroposofische Vereniging Rotterdam - Programma ledenavonden in 2015 tot de Sint Jansviering.
Beste John, ik ben geintrigeerd door jouw februariblog om verschillende redenen: Jouw (antroposofische) 'verhaalmix' van Goethe, astrologie, individueel werkkarma en Europese collectiviteit. Zelf ben ik een algemene spirituele shopper die, in vergelijking tot jou, hoogstwaarschijnlijk net bij de antroposofie komt kijken. Maar daar de laatste tijd wél steeds meer naartoe word gedreven; al is dat alleen al om de magische astrosofie (zelf ben ik overigens 49, een Leeuw van 3 augustus!). Waar ik echter nu even verder positief op in wil haken, is jouw astrologische verhaal. Vraag: Heb jij je ook buiten de antroposofie om verder in de sterrenwijsheid verdiept? Hoewel ik jouw Maansknopen'pose' onderschrijf, voelt het voor mij nogal wat eenzijdig en te kort door de bocht om precies dié gebeurtenissen aan de Noordknoopterugkeer te koppelen zonder andere astrologische factoren in het verhaal te betrekken (wat je wellicht wél hebt gedaan, maar wat de lengte van jouw gemiddelde blog wezenlijk zou overschrijden). M.b.t. die factoren zou je m.i. in eerste instantie dichtbij de Noordknoop kunnen blijven:
BeantwoordenVerwijderen1. In welk huis en teken staan jouw gemiddelde en ware Noordknoop? (voor jezelf dus!)
2. Welke Sabiaanse symboliek is er op deze graden van toepassing en welke impuls voel je als je meditatief deze teksten en beelden op je in laat werken? Ik adviseer je de boeken van Koppejan dan wel het boek van Rudhyar (= Astrologische Mandala).
Aanrader!
Zelf ben ik ook iemand met een 'weird' werkkarma, maar als ik de astrologie er in de volle breedte bijpak, vermengd met andere 'spirituosen' (waaronder totnogtoe mondjesmaat de antroposofie) en diepe contemplatie wordt het bewuster en bewuster.
Beste Paul, dank je voor je interessante reactie, waarvan ik vandaag kennis neem. Ik ben momenteel nogal druk met bepaalde taken en opgaven die voltooid moeten worden, maar zodra ik (weer) tijd heb zal ik in deze reactieruimte zeker ingaan op je vragen en opmerkingen. Graag dus enig geduld.
VerwijderenMet vriendelijke groet,
John
Hoi John,
VerwijderenLeuk je terug te lezen. Ik heb alle tijd en ben benieuwd naar jouw astrologische inzichten. Watermannen van begin februari, zoals jij, zijn voor mij vaak interessante spirituele boodschappers. Bij deze trouwens nog mijn complimenten over jouw openheid van de gebeurtenissen bij je Knopenterugkeren. Succes met je drukke activiteiten en tot later.
Hartelijke groet,
Paul
John, ik heb met interesse je beschrijvingen gelezen over de persoonlijke beleving van de eerste en tweede maanknoop, de derde staat nog in de steigers. Ook ik heb wel bepaalde indrukken van de betekenis van deze momenten in mijn eigen levensloop. Het is zeker waardevol om deze momenten bewust te beleven. Toch wordt de betekenis ervan je pas later veel duidelijker dan op het moment zelf.
BeantwoordenVerwijderenIn mijn reactie op een ander blog 'Antroposofie in de pers' gaf ik commentaar op het vele 'overschrijfwerk' wat mensen plegen te doen, zonder daar een eigen kritische kijk op te hebben.
Ik ben bekend met het werk van Steiner en van veel antroposofen. Wat mij daarin opvalt is dat Steiner wel eens te letterlijk wordt gelezen. Er wordt te weinig eigen standpunt ingenomen. Eigen onderzoek ontbreekt wel eens. Dat laatste kwam ik vooral tegen bij antroposofen die schrijven over 'planetentypen'. In mijn werk als bovenbouwleraar op een vrije school kon je deze 'planetentypologie' in de praktijk van het lesgeven tegenkomen.
Ik ben zelf sinds 1982 intensief bezig met het bestuderen van het verband tussen makrokosmos en mikrokosmos, de mens. Waarbij ik heel gericht kijk naar planeetaspekten tijdens de prenatale ontwikkeling van mensen. Speciaal bij kunstenaars, omdat het werk dat zij maken heel objectief te bespreken is.
In dit onderzoek ben ik ook de maanknopen tegengekomen, maar dan wel in een heel andere betekenis dan in de antroposofische kijk daarop. Het heeft altijd te maken met 'existentiële veranderingen' in een levensloop. Daarvan heb ik vele voorbeelden kunnen vinden. Je kunt er over lezen op http://www.astroarts.punt.nl/category/view/maanknopen
Om deze reactie niet te lang te maken, ik bewonder je openheid over je eigen belevingen op dit punt. Dat kom je niet vaak tegen. Met mijn reaktie wil ik vooral nog eens beklemtonen dat maanknopen ook concreet aan te wijzen zijn in iemands levensloop, maar dan gezien vanuit kosmobiologisch (astrologisch) standpunt.
Het gaat je goed, we spreken elkaar nog wel eens, Eg Sneek