Mijn schrijfwerk en wedervaren; derde maanknoop en negende levensfase

Dat ik tegenwoordig minder frequent blogberichten schrijf voor mijn ‘digitale notitieboekje’, weblog Cahier, doet me ergens pijn. Val er geen buil aan, maar toch! Bepaalde pennenvruchten en schrijfprojecten groeien uit tot eigen kinderen, die je voor je eigen gevoel wel of niet te kort of recht doet en dus wel of niet verwaarloost. Beeldspraak in algemene zin op dit moment als ik naar mezelf kijk en mijn huidige levenssituatie overdenk: begeef me over een smalle brug zonder armleuningen, gespannen over een brede, diepe, gapende ravijn; krachtig en effectief voortbewegen vergt een evenwichtige gang en zekere levensmoed.

Vertaalproject Sprüche in Prosa

Hoe is het met het begripsvermogen en de uitdrukkingsvaardigheid van mensen gesteld als ze geen gebruik zouden kunnen of willen maken van reële analogieën? Mijn geïntensiveerde bemoeienis met het werk van Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832) doet me hier flink bij stil staan. Goethe’s schrijfwerk en bespiegelingen stimuleren me. Van nature uit heb ik een wat droge en zakelijke schrijfstijl, geënt op het stijlmiddel understatement, een Brits stempel derhalve. Dat heeft mijn voorliefde. Daarnaast zal ik me voortaan meer en doelmatiger gaan bedienen van beeldspraak en analogieën. Neem dienaangaande Goethe’s notie verwoord in spreuk 93 en 94 op mijn weblog Sprüche in Prosa met commentaar daarop van Rudolf Steiner (1861 - 1925) in gedachten, respectievelijk: Niet op slot gooien (Sprüche in Prosa, spreuk 93, 1 februari 2015) en Twee klippen (Sprüche in Prosa, spreuk 94, 2 februari 2015).

Het vertaalproject Sprüche in Prosa (aforismen van Goethe, samengesteld en becommentarieerd door Rudolf Steiner) verloopt met vallen en opstaan. Feedback is een goede zaak en ik mag en kan er wat mee. Niet alleen met gepaste bescheidenheid, zeker, maar tegelijk ook zelfbewust en met verantwoordelijkheidsgevoel. Wel valt me hierbij op dat je als vertaler keuzes moet maken en qua stijl en insteek beslist niet altijd iedereen evengoed bedienen, respectievelijk plezieren kan; zoveel mensen, zoveel wensen.

Goethe’s volsappige beeldspraak en uiterst bewegelijke geest vormt voor mij een uitdaging en stelt me voor pittige opgaven. En het biedt, zoals reeds gezegd, voor mijn eigen schrijfontwikkeling en schrijfprojecten een positieve stimulans. Een aantal van de geplaatste spreuken, vandaag staat de teller op 100, zal ik moeten gaan reviseren, herformuleren; twee zelfs moeten gaan corrigeren. ’t Aantal mensen met een e-mail alert abonnement bedraagt op dit moment 23. Ook op in de Vrijeschoolgroep op Facebook (digitaal landelijk verzamelpunt;  inmiddels ruim 1100 leden) en op Google Plus, breng ik iedere dag een nieuw vertaalde Goethe spreuk onder de aandacht.

Mijn schrijfactiviteiten

Andere schrijfprojecten van me op dit moment (2015), waaraan lees- en studiewerk vastzit:

② bestuderen van een jeugdbiografie van Helen Keller (1880 – 1968): Mijn levensgeschiedenis en de vertaling van twee voordrachten van Rudolf Steiner dienaangaande uit de voordrachtenreeks Ursprung und Ziel des Menschen (GA 53): De zielewereld (Berlijn, 10 november 1904) en Het geestesland (Berlijn, 17 november 1904); follow up zal volgen op Chier met een blogartikel hierover en met uploads van de twee vertaalde Steiner voordrachten naar mijn website Antroposofie in perspectief;

③ schrijven van een artikel over een maatschappelijk onderwerp (aaneenschakeling van maatschappelijke items), waarmee zal worden ingehaakt op een interessante lezing (vierde Karl Popperlezing; 5 oktober 2010) van de filosoof Hans Achterhuis: De armoede van het neoliberalisme; daarbij zal worden meegenomen de portee en actualiteit en/of gedateerdheid van politieke denkbeelden van (1) Aristoteles (384 voor Christus – 322 voor Christus), zijn werk Politica en (2) van Niccolò Machiavelli (1469 – 1527), diens werk De Vorst. Daarvoor neem ik 2015 echter wel goed de tijd. Ga niet over één nacht ijs;

④ vervolmaken en aanvullen, in ieder geval met de tekst Wat de nihilist uiteindelijk baart: Weerzin!, en in verkoop brengen, moet in ieder geval kostendekkend zijn, van een papieren editie van mijn tekstbundel Boven Water.

⑤ begin maken met schrijven van (a) een nieuwe tekstbundel en (b) een bundel met korte verhalen; een mengeling van verbeelding, fantasy, en real life. Dit laatste (5b) is (relatief) nieuw voor mij. Al jaren circuleren er met een zekere regelmaat bepaalde stories in mijn hoofd, maar tot op heden kwam het er niet van om ze vast te leggen. Die tijd breekt nu aan:

⑥ uitbouw en verder invullen van mijn website Antroposofie in perspectief. Zorgenkindje. Moeilijke geboorte. Maar daar ben ik bekend mee.

Persoonlijk wedervaren op dit moment

Donderdag 5 februari jongstleden was ik jarig en werd ik 56 jaar. Daarmee breekt een nieuwe levensfase (56 – 63 jaar) met nieuwe en extra ontwikkelingsmogelijkheden voor me aan.  Meer leven op basis van wetenschap en aan de hand van geheugenbeelden en inzichten; gnosticisme in de ruimste zin van het woord; saturnus werking, inclusief vrijkomen van aanleg geestmens (verborgen en duurzame geestelijke kanten van het fysieke lichaam in gestage wording). Als antroposoof ga ik daar bewust mee om. Bovendien is een krachtige actieradius van een derde maanknoop voor mij nu van toepassing (bij mij sinds september 2015; terugkerende cyclus van 18 jaar en 7 maanden, intredend vanaf de geboorte). Ook die werking is voor mij evident, bespeur en besef terdege hoe één en ander op mij in- en uitwerkt. Kennismatig doorwerk ik dit maanknoop thema in extra zin door het lezen en bestuderen van de inhoud van het boekwerk Die Mondknoten im Lebenslauf (2005) van Florian Roder.

Steiner stelde dit onderwerp expliciet aan de orde in de vierde voordracht (Dornach, 16 april 1920) van zijn voordrachtenreeks Entsprechungen zwischen Mikrokosmos und Makrokosmos - Der Mensch - eine Hieroglyphe des Weltenalls (GA 201). Interessant vergelijkingsmateriaal biedt de inhoud van het hoofdstuk De tweede mens in ons (Antroposofie in perspectief) uit Bernard Lievegoeds boek Mens op de drempel (1983).

Uitwerking en actieradius voor mij persoonlijk (loopt bij mensen echt uiteen en het treedt zeker niet bij een ieder in het waakbewustzijn):

▪ 18 jaar: ik ontwaakte (geestelijk bezien) tijdens iemands verjaardag in een kamer vol mensen, met een bewuste (zelf)afspraak, geheel in eigen gedachten: ‘hoe zit het toch met de mens en de wereld? Waar komen ze vandaan en waar gaat het naar toe? Daar kom ik achter, dat weet ik zeker!”

▪ 37 jaar: man-vrouw/mens-mens/relatie en beroepsleven problematiek. Zeer pijnlijk, maar leerzaam. Was in relatie getreden met vrouw op basis van een, wederzijdse, weliswaar diepe en hevige, maar ontoereikende liefdesband. We tried, but it did not work. Verhouding nam ongezonde vormen aan. Stoppen was gewenst en onvermijdelijk. Hakte er zeer diep in, maar ‘k rechtte mijn rug en ging verder met mijn leven. Zij ook. Good thing.

Update, 22 februari 2015:
En dan was er ook een wending in mijn beroepsleven. Een ingrijpende. Op mijn 37e levensjaar, zo rond dat tijdstip in ieder geval, stapte ik het onderwijs in om eerst onderwijsassistent te worden en me vervolgens op te maken en in te spannen om respectievelijk onderwijzer/leraar (basisschool) en (in tweede instantie) leraar Nederlands te worden binnen het voortgezet onderwijs. Daarin slaagde ik uiteindelijk niet. Schopte het wel tweemaal tot invalleerkracht (als leraar in opleiding), maar diverse factoren en stremmingen, een ongelukkige samenloop van omstandigheden, te persoonlijk om nader te benoemen in een blogbericht, bracht met zich mee dat ik het op 49-jarige leeftijd wijs achtte uit het onderwijs te stappen.

▪ 55/56 jaar: radicale ommezwaai levensstijl. Wisselwerking met omgeving verandert en nieuwe samenwerkingsverbanden worden aangegaan of kondigen zich aan. Scherp mijn oren voor vragen uit mijn omgeving en speel daar, voor zover mogelijk, op in. Mijn geestesscholing (en mentaliteit: volharding) komt daarbij, dikwijls op de achtergrond, loop daar niet mee te koop, meer centraal te staan. Omarm daarbij mijn eenvoudige afkomst, onopgesmukt, geen zelfverloochening; kom uit een arbeidersgezin and still I'm just a simple guy. Uiterlijke status: geen. Kan me niet schelen.

Begin dit jaar ben ik begonnen met een parttime baan in de schoonmaakbranche als schoonmaker. Brengt vroeg opstaan met zich mee; 5:00 ’s ochtends. Leg graag een strak en pittig werktempo aan de dag. Wat mij betreft zal zich dit in de loop van dit jaar uitbreiden naar meer dienstbetrekkingen. Per saldo fulltime werk is de bedoeling. Ik pak alles aan om rond te komen. Nu ja, liever niet de vleesindustrie en zo. Optimaal excelleren zou ik evenwel in een setting waarin regelmatig en werkelijk een beroep zou worden gedaan op mijn taal- en denkvaardigheid, onderzoeksgeest en creativiteit. Discrepantie tussen baan, beroep en intrinsieke aanleg, begaafdheid en interesse(sferen) wordt diepgaand behandeld in Steiners voordrachtenreeks Das Karma des Berufes des Menschen in Anknüpfung an Goethes Leben (GA 172; Dornach, 1916). Grappig. Ook hier kijkt Goethe weer om de hoek.

Slotwoord

Ik had nog wat willen schrijven over perikelen aangaande de Europese Unie en werkgelegenheidsproblematiek en daarmee verbonden ideologieën en machinaties, met name in dat verband het feit dat tegenwoordig diverse bevolkingsgroepen en generaties tegen elkaar worden uitgespeeld, respectievelijk worden afgeschreven of gereduceerd (verdingt) als bruikbaar of onbruikbaar. Dat soort zaken. Horrifying. En dat echt niet alleen in landen als Griekenland… Hou bij mij alsjeblieft op met een exclusieve en zelfingenomen loftrompet op Nederland, de Europese Unie en het Goede Vrije Westen, want ik weet wel beter wat dat aangaat. Ook zou ik graag nog wat willen schrijven over de zeer zorgelijke situatie in en rond de Oekraïne. Maar dit blogbericht is al vrij lang uitgevallen. Dat zal ik dus voor een andere keer bewaren, wanneer dat er in zit althans. Dit bericht behelst daarmee vooral een persoonlijke actuele tussenstand. Zelfbalans. Alive and kicking.

Muziek
1. The End  - The Doors
2. Simple Minds - Alive And Kicking